Η Λουκία από το Χαλάνδρι ξέμεινε από μαύρη ζάχαρη ένα πρωινό του Γενάρη. Και σαν να μην έφτανε αυτό της έπεσε και το ίντερνετ. Άντε να παραγγείλει καφέ απ’ έξω τώρα χωρίς τις ντελιβερο-υπηρεσίες. Διαφημιστικά έντυπα για καφέ ούτε για δείγμα δεν υπήρχαν στο σπίτι.
Δε βαριέσαι σκέφτηκε, ας πιω ένα φραπέ να θυμηθώ τα παλιά. Αλλά αφού συμβιβάστηκε και τον έφτιαξε είδε ότι τελείωσε η μαύρη ζάχαρη.
Πόσο πλεμπαία ένιωσε βάζοντας τη λευκή κρυσταλλική σε κόκκους ζάχαρη… Που να το πει και με ποιον να μοιραστεί αυτή την κατάντια. Συμπλήρωσε λίγο γάλα καρύδας και αυτομάτως ένιωσε ότι δε θα χρειαστεί τελικά επίσκεψη στον ψυχίατρο…
